Zij geloofde in wat ik als onmogelijk achtte.
Ik was een drama van over de 130 kgs. Alleen maar blubber en vet en had al 15 jaar niks meer aan sport gedaan. Ik werd al moe als ik er naar keek.
Mijn beste vrienden waren de koning, de kolonel en de clown (de welbekende fastfood keten, BK, KFC & MAC) waar ik als kind aan huis was.
Met als afwisseling de mediterrane keuken…Ik bedoel pizza en shoarma. Koken deed ik nooit…ja water, maar daar bleef het wel bij.
Zwetend en hijgend bewoog ik me voort. Altijd last van mijn rug en knieën. Diep ongelukkig en de hoop opgegeven dat het ooit nog beter zou worden.
Op TV had ik iets gezien over afvallen met een personal trainer. Ook van die drama’s, maar zij deden het wel….Misschien moest ik mezelf toch ook nog eens een kans gunnen.
Ik ging via google op zoek en had een paar trainers benaderd, maar ik was niet echt enthousiast.
Toen zag ik de website van Denise.
Deze zag er erg professioneel uit. Met veel extra informatie over een gezonde lifestyle met allerhande tips and tools. Laat ik haar eens bellen. Ze nam op met een vrolijke stem en zei dat ze op vakantie was. Maar ze vroeg me om haar even te mailen.
Zodra ze thuis was zou ze direct contact met me op nemen.
Ik beschreef in mijn mail de walgelijke situatie waarin ik verkeerde en hoe ongelukkig is was.
Dat ik geen discipline had en er een hele ongezonde leefstijl op na hield. Ik maakte me ook serieus zorgen om mijn gezondheid want zo ga ik niet oud worden wist ik.
Ik vroeg me eigenlijk af of het überhaupt nog wel zin zou hebben. Was ik niet al veel te laat?
Je zult het zelf moeten doen, schreef ze terug. Maar de uitdaging om mij daarmee te helpen ging ze zeker niet uit de weg. En dat het absoluut wel zin zou hebben, daar was ze van overtuigd. Maar nogmaals. Het gaat niet vanzelf en je zult er voor moeten knokken.
Laten we die poging dan maar wagen dacht ik bij mezelf. Nu was ik naast een fysieke ramp ook best een emotionele pannenkoek.
Ik voelde me snel opgelaten en ongemakkelijk. Vooral in het bijzijn van vrouwen…Dus ik had er een hard hoofd in, vooral bij zo’n mooie meid als Denise.
Bloed nerveus ging ik in iets wat het meest op sportkleding leek naar de gym en met een steen in mijn grote ronde buik stapte ik naar binnen. Maar gelijk bij binnenkomst stelde Denise mij op me gemak. Niet zo’n opgefokte sportchick die me alleen maar schaamte gaf. Maar rustig, vrolijk en vriendelijk. Een hele fijne energie ging er van haar uit en ik merkte dat ik me al wat op me gemak begon te voelen.
Na eerst een goed gesprek, wilde ze mijn fysieke staat van dienst testen. Ga maar even 5 minuten op stand 1 roeien.
Na anderhalve minuut lag ik voor jaffa languit op de grond als een zeekoe naar lucht te happen. Ik was helemaal kapot en voelde me waardeloos en zwaar voor schut staan.
Denise bleef er kalm onder al heeft ze me later wel verteld dat ze stiekem naarstig om zich heen aan het kijken was waar de hartbewaking hing. Maak je niet druk over wat andere denken. Je staat er wel en je doet er tenminste wat aan. Dat is al een hele goede stap in de juiste richting.
Mooi gezegd, maar ik geloofde er niet in. Laten we maar stoppen zei ik. Dit is hopeloos.
Maar Denise geeft niet op. Ze stelde me gerust en legde uit dat alles tijd nodig heeft en niks onmogelijk is. Ik moet alleen in mezelf gaan geloven. Het komt echt wel goed.
Na de training kreeg ik allemaal voedingsadviezen, en een app op mijn telefoon om alles bij te houden. Tevens liet ze me op haar site de verschillende gerechten zien, en beloofde me een keer mee te gaan naar de supermarkt om me daar verder te informeren waar ik op moet letten.
Over 2 dagen zie ik je weer terug hoor, anders kom ik je halen. zei ze lachend.
Zij geloofde in wat ik onmogelijk achtte.
We zijn nu anderhalf jaar verder en ik ben de utopisch geachte grens van 100 kgs gepasseerd en we gaan richting de 90.
Met veel plezier sport ik 2 keer per week bij Denise die nu haar eigen zaaltje heeft.
Wat super relaxt is voor mensen zoals ik die absoluut niet van dat sportschool cultuurtje houden. Ik vind het geweldig en heb ook echt plezier in het sporten gekregen.
We zijn nu zelfs aan het trainen voor een obstacle run, wat dat ook mag zijn. Denise heeft me er voor opgegeven, en ik vind het allemaal best. Gaan met die banaan.
Ook kook ik nu elke dag mijn eigen hapje. Groente en fruit combinaties, waarbij ik nog wel steeds even Denise raadpleeg voor advies. Ik vind het heerlijk allemaal. Weg met die vette troep. Een gezond leven is een gelukkig leven….dat dit ooit uit mijn mond zou komen. Wie had dat nog kunnen denken. Mijn omgeving is met stomheid geslagen van het resultaat dat we tot nu toe geboekt hebben. En trots als een pauw loop ik rond.
Ik voel me echt fantastisch. Het is ongelofelijk en ik kan het nog steeds niet bevatten. Dat je met de juiste begeleiding en steun in een relatief zo een korte tijd zoveel kan bereiken. Het heeft mijn leven voor 180 graden ten positieve veranderd.
Steeds weer kan ik na de training mijn euforie niet onderdrukken en heb ik geen woorden voor hoe dankbaar ik haar ben. Maar je hebt het zelf gedaan zegt ze dan weer lachend. (Ze lacht namelijk altijd die positiviteitsgoeroe)
Naast mijn personal trainer, voedingsadviseuse en als nodig sportmasseuse, is Denise ook mijn mental coach, mijn lifesaver.
En een ware vriendin geworden.
Voor iedereen die de hoop bij zichzelf heeft opgegeven. Neem dit van mij aan. Het kan en daar ben ik het levende bewijs van.
Als je maar de juiste begeleiding hebt.
Als een hopeloos geval als ik het kan, kan iedereen het.
Maar je moet dan wel iemand als Denise in je hoek hebben staan.
Wim
